عادل عبدایمانی؛ غلام علی اکبری؛ الیاس سلطانی؛ مجید قربانی جاوید
چکیده
مطالعه‌ی حاضر در سال زراعی 1401- 1400 و به‌صورت کرت‌‌های خرد شده و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان واقع در منطقه‌ی پاکدشت استان تهران اجرا شد. در این مطالعه کنترل سطح نور در 4سطح (شامل عدم سایه‌دهی (نور کامل)، سایه‌دهی از16مرداد تا زمان برداشت (نور- سایه)، سایه‌دهی تا 15 مرداد (سایه- نور) سایه‌دهی کل دوره رشد (سایه‌دهی کامل)) ...
بیشتر
مطالعه‌ی حاضر در سال زراعی 1401- 1400 و به‌صورت کرت‌‌های خرد شده و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان واقع در منطقه‌ی پاکدشت استان تهران اجرا شد. در این مطالعه کنترل سطح نور در 4سطح (شامل عدم سایه‌دهی (نور کامل)، سایه‌دهی از16مرداد تا زمان برداشت (نور- سایه)، سایه‌دهی تا 15 مرداد (سایه- نور) سایه‌دهی کل دوره رشد (سایه‌دهی کامل)) به عنوان فاکتور اصلی و تاریخ‌کاشت در 3 سطح (شامل 31 فروردین، 20 اردیبهشت و 10 خرداد) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اعمال سایه‌دهی کامل در درجه اول و پس از آن اعمال سایه - نور به همراه کاشت زنجبیل در تاریخ 31 فروردین، بیشترین تاثیر را بر افزایش معنی‌دار تمام صفات مورد بررسی شامل اجزای عملکرد، عملکرد و درصد اسانس ریزوم در زنجبیل داشت. دو تیمار ذکر شده (سایه‌دهی کامل و سایه- نور)، موجب افزایش حدود 29 درصدی تعداد ریزوم در بوته زنجبیل در مقایسه با تیمار نور کامل و تیمار نور- سایه شدند. از طرفی بیشترین درصد اسانس زنجبیل (76/1 درصد)، در گیاهان کاشته شده در تاریخ 31 فروردین حاصل شد که این مقدار تفاوت معنی‌داری با درصد اسانس گیاهان کاشته شده در تاریخ 20 اردیبهشت (66/1) نداشت اما در مقایسه با درصد اسانس گیاهان کاشته شده در تاریخ 10 خرداد حدود 25 درصد بیشتر بود. بنابراین نتایج در مجموع نشان داد که اعمال تیمار سیه‌دهی در تاریخ کاشت 31 تیر، به‌عنوان روشی امیدبخش جهت افزایش عملکرد کمی و کیفی ریزوم زنجبیل در شرایط آب و هوایی مشابه قابل توصیه است.